Иако „мозочна магла“ не е официјален медицински термин, тој се користи за опишување на констелација на постојани симптоми, вклучувајќи тешкотии со фокусирање, конфузија, „заматени“ мисли и чувства на замор.
Ејми Арнстен, невронаучник од Медицинскиот факултет Јеил, истакна дека мозочната магла е разговорен жаргон што пациентите го користат за да се обидат да му објаснат на својот лекар што им се случува.
Терминот вообичаено се користи за опишување на констелација на постојани симптоми, вклучувајќи тешкотии со фокусирање, блага конфузија, „нејасни“ или слаби мисли, заборавеност и општо чувство на замор.
Повеќето луѓе се запознаени со овие чувства минливо, но ако овие чувства станат хронични, тие можат да влијаат на квалитетот на животот на една личност.
Само затоа што мозочната магла нема строга клиничка дефиниција не значи дека не е реална.
„Постојаната мозочна магла ја гледам како знак дека нешто не е во ред“, вели Сабина Бренан, невронаучник и авторка на „Beating Brain Fog“.
Пациентите со мозочна магла може да имаат основна медицинска состојба која може да биде предизвикана од некое благо структурно или функционално оштетување на областа на мозокот позната како префронтален кортекс, која е вклучена во когнитивните процеси како што се планирањето и донесувањето одлуки.
Оваа област, која покрива дел од фронталниот лобус, е најновиот еволуиран дел од нашиот мозок и има различна невротрансмисија од некои од нашите постари, потрадиционални кола, како што се сетилните кортекси. Овие деликатни нервни кола може да бидат особено ранливи на воспаление предизвикано од инфекција или траума на главата.
Сепак, мозочната магла може да придружува цела низа други состојби. Воспалителни болести како мултиплекс склероза или лупус може да предизвикаат хронична мозочна магла, како и бактериски инфекции како Лајмска болест.
Пациентите со депресија или анксиозност можеби се запознаени со расфрланите, збунети чувства поврзани со мозочната магла. Високиот крвен притисок, нискиот шеќер во крвта, повредите на главата и недостатокот на сон можат да го дадат истиот ефект, како и почетокот на менопаузата.